1. Gündelik Bilgi: İnsanların gündelik hayatında sıradan deneyimleri sonucunda elde ettikleri sıradan bilgidir. Örneğin havanın bulutlanmasına veya romatizma ağrılarının artmasına dayanarak yağmurun yağacağını ileri sürmek.

 Kaynağı kişinin algıları, gözlemleri ve deneyimleridir.
 Yöntemsiz olarak elde edilir. Sistemli değildir.
 Basit düzeyde neden-sonuç ilişkisine dayanır.
 Özneldir, bu nedenle genel-geçer değildir.
 Doğruluğu kesin değildir.
 Pratik faydaya yöneliktir.

2. Dini Bilgi: Tanrıyı ve Tanrıyla ilişkisi olan evreni açıklamaya çalışan bilgi türüdür.

 Dini bilgide öznenin (sujenin) objesi kutsal kitaplar, vahiyler, peygamberlerdir. Bu bilgiler inanç aracılığıyla oluşturulur.
 Vahiye, kutsal kitaplara ve peygamberlere dayanır.
 Eleştiriye açık değildir (dogmatiktir).
 Kesindir ve zaman içerisinde değişmez.
 Emreder ve itaat ister.
 Amacı insanın manevi (iç) yaşantısına ışık tutmak ve toplumsal yaşamı düzenlemek.


3. Teknik Bilgi: Teknik, doğadaki nesneleri insanlara yararlı araç-gereç haline getirme etkinliğidir. Bu araç-gereçlerin yapımının bilgisi teknik bilgidir. Bilimsel ve gündelik bilginin pratik alana uygulanması sonucu oluşur. Yani kaynağı gündelik ve bilimsel bilgidir. Örneğin ateşin, tekerleğin, pusulanın icadı, otomobil ve bilgisayarın oluşturulması teknik bilgidir.

 Araç, gereç yapımına ve kullanımına dayanır.
 Faydaya yöneliktir.
 Bilimsel gelişmeyi hızlandırır.
 Yaşamı kolaylaştırmayı amaçlar. Yani insanın doğaya egemen olmasını kolaylaştırmayı ve insanın doğadan daha verimli faydalanmasını sağlamayı amaçlar.


4. Sanat Bilgisi: Sanatçının, yaratıcı hayal gücü ile nesnelere yönelip, onları farklı biçimde yorumlamasıyla oluşan bilgidir.

 Kendine özgü dili vardır.
 Subjektiftir (özneldir). Bu yüzden eleştiriye açıktır.
 Akıldan çok duygulara ve sezgilere dayanır.
 Doğruluğu veya yanlışlığı yoktur. Burada var olan gerçeklik kişisel ve öznel gerçekliktir.
 Sanatçının amacı güzele ulaşmaktır. Fayda amacı güdülmez.
 Birikimli olarak ilerler.